Klassik Şərq və Azərbaycan poeziyasında dəyişkən bənd-misra və qafiyə quruluşuna malik şeir şəkillərindən biri. □ Tərkibbəndlər, əsasən, məhəbbət, gözəllik mövzusunda olur. Əsrlərboyu dəyişilməklə ayrı-ayrı klassiklərdə müxtəlif şəkil keyfiyy... Ətraflı
Bir elementin tərkibinə daxil olan. □ Xüsusi tərkibli maye. Mürəkkəb tərkibli cümlə.... Ətraflı
Mahmızlamaq, atın qabırğalarına ayaqla vuraraq onun yerişini sürətləndirmək. □ Atıqı tərkimlə hava sərinkən öyə çatax (Tovuz).... Ətraflı
Birisinin tərkinə minmək. □ ..Qal, axşam ikimiz tərkləşərik. (P.Makulu).... Ətraflı
Birisinin tərkinə minmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Qərəz, hər ikisi tərkləşib düşdülər yola.
(“Dəmirçioğlunun Çənlibelə gəlməyi”)... Ətraflı
1. Altdan geyilən köynək, alt köynəyi.
2. Sifət kimi: altdan geyilən köynək, alt köynəyi. □ Tərköynək uşaqlar Mədədin əl-ayağına sarındılar. (S.Rəh... Ətraflı
1. Zoologiya. Güclü dimdiyi və uzun qanadları olan yırtıcı quş. □ Qarğanı yüz il bəsləsən də tərlan olmaz. (Atalar sözü).
2. Məcazi mənada: obrazlı... Ətraflı
Güman edirəm ki, əsli turalan kimi olub, yəni “tura (dağ keçisinə) hücum edən” mənası ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
1. Yırtıcı quş.
2. Məcazi mənada: qoçaq, igid, zirək, gözəl mənasında işlənir. Aşıq şeirində, klassik poeziyada, bir qayda olaraq, sar ilə qarşılaşdırılır.
Tərlan tərlanınan,
Sar da sarınan.
Bülb... Ətraflı
Tərlədən, tər əmələ gətirən, tər tökdürən. □ Tərlədici dərman.... Ətraflı
1. Bədəni tərlə örtülmək, tər tökmək, dərinin məsamələrindən tər sızmaq. □ İstidən tərləmək. Alnı tərləmək.
2. Məcazi mənada: bir işlə çox və ciddi... Ətraflı
1. Bir şeyin təsiri ilə tər əmələ gətirmək, tər tökdürmək, tərləməsinə səbəb olmaq. □ İsti havada çay adamı tərlədir. Banka qoyub xəstəni tərlətmək... Ətraflı
1. Tərləmiş, üstündə tər olan. □ Tərli at. Tərli bədən.
2. Tərdən islanmış. □ Ana yurdun qız-gəlini! Yuyub qurudun; O qocanın əynindəki tərli köynə... Ətraflı
Tərli halda, tərli ikən, təri qurumamış. □ Tərli-tərli soyuq su içmək olmaz.... Ətraflı