1. Dişi düşmüş.
2. Dişləri iri olan.... Ətraflı
Tibb. Dişlərdə əmələ gələn daşaoxşar xırda törəmə.... Ətraflı
Dialekt. Həsir toxunmasında işlədilən dişli ağac alət.... Ətraflı
Bax: dişlək.... Ətraflı
Bax: dişlək-dişlək.... Ətraflı
Dialekt. Arabaya qoşulmuş qoşa atın arasında olub, qabaq təkərlərin oxuna bənd edilən uzun ağac.... Ətraflı
Çöldə bitən və heyvan yemi kimi istifadə olunan dənli ot növü. □ Yazın dumanlı günlərində yerdən göyərən dişə otları yeyən at hörükdə idi. (S.Rəhim... Ətraflı
Dişəmə aləti. □ Dişə ilə dişəmək.... Ətraflı
Cücərti. □ Taxıl dişə verdi (Salyan).... Ətraflı
Qamış növü.... Ətraflı
Doğranmamış (yarpaq). □ Qurda ikimincidə dişə yarpax verrix'.... Ətraflı
Daşyonan alət.... Ətraflı
yeməli, yeməyə yararlı.... Ətraflı
Şəkilcə dişə oxşayan.... Ətraflı
Dəyirman daşını xüsusi alətlə (çəkiclə) diş-diş edirlər ki, dəni yaxşı əzə bilsin. Buna “daşı dişəmək” deyirlər. Dişəc isə həmin çəkicin adıdır. Söz belə yaranıb: diş isminə -ə şəkilçisi artırılaraq dişəmək (yaşamaq qəlibi üzrə) feili, onun da əsasında dişəc ismi əmələ gəlib (çölmək, yəni qorşok,... Ətraflı
Yeyilə bilən, yeməli. □ Evdə dişədəyər bir şey yoxdur.... Ətraflı
Dəyirman daşmdakı girinti-çıxıntı, dişlər. □ Dəyirman daşında dişəg olır dəni əzməgə.... Ətraflı
Bir şeyin üzərində, kənarında olan dişlər, oyuqlar, çıxıntılar.... Ətraflı
Dişək-dişək etmək – bir şeyin üzərini dişəklə oyuq-oyuq, kələ-kötür etmək.... Ətraflı
1. Dişəyi olan.
2. Kələ-kötür, girintili-çıxıntılı.
3. Kənarları diş-diş, dişək-dişək olan. □ Dişəkli yarpaq.
4. Dalayan. □ Gicitkən yarpağı dişəkl... Ətraflı
