1. Zoologiya. Dəniz böcəyinin çox hamar və parlaq qabığı; balıqqulağı.
2. Botanika. Əksərən məzarlıqlarda bitən tikanlı, yapıq bir bitki və onun xa... Ətraflı
1. İsim kimi: şişman, dolğun, çox kök, yekəqarın. □ Qəfəsinin dalında bir qarnıyoğun .. oturub yazıya məşğul idi. (C.Məmmədquluzadə).
2. Şişman, d... Ətraflı
Ət və balıq yeməklərinin yanında verilən bişmiş xəmir, tərəvəz məmulatları.... Ətraflı
Konkret məqsədə xidmət edən əşyalar dəsti, bir şeyə aid olan komplekt; məs.: mebel dəsti. □ Mətbəx qarnituru.... Ətraflı
Nəşriyyat işində istifadə edilən eyni üslub və cizgi formasına malik şrift dəsti. □ Bir Q.-a daxil olan şriftlər ölçülərinə (böyük, kiçik), qalınl... Ətraflı
Hərbi. Qalada, şəhərdə və ya konkret müdafiə xəttində yerləşdirilmiş sayca çox olmayan, lakin mobil qoşun hissəsi. □ Qarnizon komandiri.... Ətraflı
İstər sülh, istər müharibə şəraitində möhkəmləndirilmiş məntəqənin mühafizəsi və müdafiəsi üçün daimi, yaxud müvəqqəti olaraq orada yerləşdirilmiş qoşun, hərbi hissə.... Ətraflı
Əsli qaraq yox kimi olub, qaraq “göz”dür, söz “kor” anlamında işlədilir. (Ruslar куриная слепота deyirlər, zəif görən adamla bağlı işlədilir). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Bəzi adamların gecələr və alaqaranlıqda zəif görməsindən, ya da heç görməməsindən ibarət görmə nöqsanı.... Ətraflı
1. Keşikçi, gözətçi. □ Qarovul əlində nizə o tərəf-bu tərəfə gedirdi. (M.S.Ordubadi).
2. Tüfəng lüləsinin ucunda üst tərəfdə nişan almaq üçün kiçic... Ətraflı
Bir zamanlar “baxmaq” mənasını verən qaramaq feilimiz olub. Göz yerinə qaraq işlətmişik. Gözümün qarası birləşməsindəki qara sözü də həmin qaraq kəlməsi ilə bağlıdır. Qorumaq sözü də göz (gör) kəlməsi ilə kökdaşdır: göz özü qaraq sözünün görmək variantından əmələ gəlib. Deməli, qoru sözü “göz y... Ətraflı
Bax: qarovul (1-ci mənaya).... Ətraflı
1. Keşikçilik, qarovulçu vəzifəsi.
2. Qarovul üçün bina, budka və s. □ Mərkəzdən gələn zabit qarovulxanaları gəzdi.... Ətraflı
1. Nişan almaq. □ Tüfəng ilə quşu qarovullamaq.
2. Pusquda dayanmaq, pusqulamaq, güdmək.... Ətraflı
1. Keşikçilik, gözətçilik; keşik; keşik çəkmə. □ Qarovulluq etmək.
2. Bir-biri ilə küştü tutmaq, güləşmək, qurşaq yapışmaq. □ Pəhləvanlar qarpışır... Ətraflı
