Bax: burc. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İgidün gərəkdü gücü,
Qalalarda ala bürcü,
Düşmənə əyri qılıcı,
Çalsam, çala mənim ilən.
(Paris nüsxəsi, 12-ci məclis)... Ətraflı
Bax: bürc. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Mən Nigaram, ah çəkərəm,
Daşın çaylara tökərəm,
Yerində bürc-bar tikərəm,
Dağlar, Eyvazı neylədin?
(“Durna teli”)... Ətraflı
“Əlinin doğulduğu bürcdə doğulan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
bürc sözü və mürəkkəb adların tərkibində işlənən Əli sözlərinin birləşməsindən yaranmış addır. Dilimizdə bürc sözü bir neçə məna ifadə edir: 1. Qədim şəhər hasarının üzərində müşahidə və müdafiə qü... Ətraflı
Birçək, başın ortasını qırxdırıb yanlarında saxlanan tüklər; uzunsaçlı qadınların qulaqlarının üstündə buraxdıqları kəsik tüklər. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)... Ətraflı
1. Orta əsrlərdə Qərbi Avropada şəhər icmasının üzvü, şəhərli.
2. Məhdud mənada: şəhər əhalisinin azad sənətkarlar, kiçik sahibkar və tacirlərdən ibarət orta təbəqəsi.... Ətraflı
Tikanlı kolun budaqlarından hazırlanan süpürgə. □ Bürgəz sümmili, daşdarı süpürməgçündü.... Ətraflı
Dəlil, sübut. □ Aşiqi-sadiqləriz, pünhan deyil bürhanımız; Kizbdən varəstə qalmış, şükr olsun, canımız. (M.Hadi)... Ətraflı
bürhan sözü əsas, haqqı nahaqdan, pisi yaxşıdan ayıran sübut, dəlil, isbat mənasındadır.... Ətraflı
Ərəbcə “dinin təsdiqi” deməkdir. Bürhan ”sübut, dəlil, isbat” anlamını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
bürhanaddin sözündəndir. Bürhanəddin (bax: ad – BÜRHAN; ƏDDİN) kişi adı dinin əsası, dəlili, sübutu anlamındadır.... Ətraflı
