1. Ölçü, boy və s. cəhətdən başqası ilə eyni olan; bərabər. □ Dost dost ilə tən gərək; Tən olmasa, gen gərək. (Atalar sözü).
2. Zərf kimi: ölçü, bo... Ətraflı
Klassik ədəbiyyatda bədən mənasında işlənmişdir. □ Can əgər çıxsa tənimdən əsəri-mehrin ilə; Əsəri-mehrini sanman ki, çıxar canımdan. (M.Füzuli).... Ətraflı
Klassik ədəbiyyatda danlaq, məzəmmət mənalarında işlənmişdir. □ Mənə tən eyləyən qafil səni görcək utanmazmı? (M.Füzuli).... Ətraflı
Yarı mənasında işlədilən bu söz monqol mənşəlidir, bizə fars dilindən keçib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
İnəyin tənasül orqanı. □ Bizim boz inəyin təni yaman suyulufdu, dəsən büyün doğajax.... Ətraflı
İp, örkən. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Bəli, cəlladlar tənabları yağlayıb hazırladılar. Təbil vuruldu.... Ətraflı
1. Bir-birindən ürküb qaçma.
2. Müəyyən səbəbdən hərfin və ya sözün pis tələffüz edilməsi.... Ətraflı
Uyğunluq, mütənasiblik; aralarında uyğunluq və münasiblik olma, bir-biri ilə tutma, bir-birinə yaraşma. □ Mehriban çox gec-gec gülümsəyir, gülümsəy... Ətraflı
Tənasübü, uyğunluğu olmayan; əndazəsiz, uyğunsuz.... Ətraflı
Tənasüb, uyğunluq, əndazə olmadığı hal; uyğunsuzluq, əndazəsizlik.... Ətraflı
